Zit jij nog op de juiste werkplek?
Één methode om dit te bepalen is als volgt:
1. Inhoudelijk: is het werk leuk / uitdagend?
2. Beloning: is het salaris acceptabel?
3. Omstandigheden: Is het een prettige werkomgeving, zijn het leuke collega's?
IBO 2 van de 3:
Jij bent belangrijk. Je werkt een lange tijd van je leven, zorg goed voor jezelf. Trouw aan de organisatie is een hele mooie eigenschap. Ben je ook trouw aan jezelf? Zit jij de juiste werkplek? Kijk naar de volgende drie onderdelen: Inhoud, Beloning en Omstandigheden. Als je over twee van de drie onderdelen positief bent, is dat nog oké.
1. Inhoud: is het werk inhoudelijk leuk/ uitdagend genoeg, zijn er nog ontwikkelkansen?
2. Beloning: is het salaris goed/ acceptabel? Kijk ook wat je ergens anders kan verdienen.
3. Arbeidsomstandigheden: Is het een prettige werkomgeving, zijn het leuke collega's en managers, is het een gezellige ruimte?
Het is ook mogelijk dat bv het samenwerken met je collega's of de loyaliteit aan de organisatie genoeg energie kan geven om toch het werk te blijven doen wat je nu doet. Kortom niet blindstaren op deze benadering, het is slechts een van de vele brillen waar je eens door heen kan kijken om te bepalen of het aanvullend inzicht geeft. De onzekerheid i.r.t. het solliciteren is ook niet voor iedereen weggelegd, bedenk wat die mogelijke onzekerheid met jou zou doen. Dit zijn factoren waardoor je kan denken, ik heb het lang zo slecht niet op de plek waar ik nu zit.
Naar: Persoonlijk
Naar: Team
Gedachte experiment:
Kan een vrolijke dag vandaag grote gevolgen hebben voor bv. besluiten die morgen genomen worden?
Ja, de hele kleine gebeurtenissen van vandaag kunnen hele grote gevolgen hebben morgen. Deze effecten zijn veelal onzichtbaar. Als kleine dingen veel invloed kunnen hebben, laat dit dan voor zover mogelijk in je voordeel werken.
Rimpel effect:
Kleine wijzigingen kunnen onverwacht grote gevolgen hebben op plekken waar je het niet verwacht. Als medewerker kan het zijn dat je denkt wat ik doe heeft geen effect op de organisatie, voortgang, samenwerking. Maar wat wij niet zien is dat de kleine dingen juist enorme effecten kunnen hebben. Als jij vandaag toevallig met het goede been uit bed stapt, kan het zomaar zijn dat er op korte termijn een groot besluit wordt genomen. Want wat jij niet wist is dat jouw enthousiasme vandaag aanstekelijk werkte op anderen die dat ook weer door vertaalden naar hun omgeving, waardoor er net een paar inhoudelijks stappen extra gezet konden worden en men meer open stond om het belangrijke besluit mogelijk te maken.
Het is voor mij onbekend of en wat de gevolgen zijn van mijn aandeel op mijn omgeving. Ik kan wel zelf kiezen waar ik voor sta en hoe ik dat uitdraag. Deze keuze in het klein kan een gevolg hebben in het groot. Wat zijn dan de kleine dingen waar ik in het grote geheel mijn bijdrage op wil doen? Voor mij is de keuze om zelf zo positief mogelijk in het leven te staan, anderen te helpen, betrouwbaar te zijn en een veilige plek te bieden en vertrouwen te geven, inhoudelijk net een steentje extra bij te dragen binnen de teams waar ik werkzaam ben. Ik hoop dat in het grote geheel dit meer doet dan mijn de losse acties (niet aan mij gekoppeld). Zo kan je bv. deze site zien. Het is open omgeving, iedereen kan er zijn voordeel mee doen, maar zou dat dan iets vervelends zijn? Als deze boodschappen aanslaan en juist meer voor mijn niet beïnvloedbare omgeving mag betekenen. Het groen in mij vind het heerlijk als alles weer net wat menselijker, verdraagzamer, empatischer, bewuster, positiever, energieker in de wereld wordt. Het is mooi als ik daar op de achtergrond iets in mag bijdragen.
Naar: A. Persoonlijk
Naar: C4. Implementatie fase 2
Naar: D. Gevoel
Gedachte experiment:
Samenwerken: vertrouwensbreuk en Backstabbing:
De samenwerking kan helaas geconfronteerd worden met ernstige en soms ook onoverkomelijke uitdagingen die het fundament van de samenwerking ondermijnen. De Wax is te laat of kan helaas niet helpen. Hoe kan je hiermee omgaan?
Backstabbing:
Het idee achter backstabbing is dat de persoon die zich schuldig maakt aan dit gedrag zich voordoet als een medestander of vriend, terwijl hij in werkelijkheid intenties heeft die schadelijk zijn voor anderen. Het kan zich manifesteren in verschillende vormen, zoals roddels verzinnen, het verspreiden van negatieve informatie, het ondermijnen van de inspanningen van anderen, of actief werken tegen het succes van collega's. Dit gedrag komt vaak voor in competitieve omgevingen, waar individuen strijden om beperkte middelen, erkenning of promoties. Het kan ernstige gevolgen hebben voor de samenwerking en de algehele sfeer. Het vertrouwen wordt geschaad en de teamcohesie wordt ondermijnd. Backstabbing kan ontstaan vanuit:
In de meeste van situaties is de welwillendheid empathisch te zijn lager. Ga met elkaar het gesprek aan, maak dingen expliciet. Kijk of het mogelijk is te gaan werken aan gezamenlijke ambities en gezamenlijke successen. Maak het onderling menselijk, zoek elkaar meer op. Mail minder. Het gezamenlijk ervaren van succes, hoe klein ook, is een groot middel tot groei en het voorkomen van toekomstige negativiteit. Kijk of het mogelijk is om de samenwerking in het team samen te verbeteren. Het kan ook zijn dat je meer energie kan vinden in een andere werkomgeving.
Schelden:
Mensen schelden om verschillende redenen, en het gedrag kan voortkomen uit verschillende emoties, situaties of persoonlijke eigenschappen. Vaak zit hier het onvermogen achter dat je iets probeert duidelijk te maken, wat bij de ander (bewust of onbewust niet wil aankomen. Hier zit emotie aan gekoppeld omdat het wel belangrijk is om je punt te brengen. Het niet uit je woorden kunnen komen kan de start van het schelden zijn. Hier zijn enkele mogelijke redenen waarom mensen schelden:
Het is belangrijk op te merken dat schelden vaak niet constructief is en kan leiden tot conflicten en negatieve gevolgen in persoonlijke en professionele relaties. Het ontwikkelen van effectievere communicatievaardigheden en het begrijpen van de onderliggende oorzaken van scheldgedrag kunnen helpen om dit gedrag te verminderen. Als een discussie/overleg tijdens het werk verzandt in schelden, is de eindconclusie vaak dat één of beide personen in de toekomst het team/de opdracht/het project dienen te verlaten. Het vertrouwen is zover beschadigd dat reparatie onmogelijk is. Het is belangrijk om in deze onrepareerbare situatie te voorkomen. Mocht een situatie zover escaleren waarbij schelden een gevaar gaat worden, stop dan eerder met praten. Neem anderen mee naar het overleg, zodat je er niet alleen voor staat en de ander helpt om het gesprek eerder te beëindigen. Indien vanuit de inhoud niet meer tot oplossing kan worden gekomen, is het handig om de situatie te escaleren naar een hoger niveau waarbij er minder vanuit de inhoud een besluit wordt genomen. Hiermee blijft het mogelijk om met elkaar vanuit de inhoud te blijven samenwerken. in deze (potentiele) situatie is het gebruik van provocerende communicatie niet aan te bevelen (lees de ruimte, voel de spanning).
Opzeggen van Vertrouwen:
Wanneer iemand het vertrouwen in iemand anders opzegt, is de samenwerking beëindigd. De afhandeling van deze samenwerking kan nog doorlopen, maar dit is tijdelijk. Indien samenwerkingen toch worden voortgezet, is backstabbing of schelden een heel groot risico. Het uitgangspunt van eenieder wordt dat eigen belang beschermd dient te worden, bijvoorbeeld vanuit inhoud of vanuit samenwerkingen. De kans is groot dat er kampen gaan ontstaan. Wees bewust van het gevolg als het vertrouwen wordt opgezegd. Dit kan met veel mensen iets doen (i.r.t. is het nog wel veilig in de organisatie/het team) en kan grote ongewenste gevolgen hebben als de samenwerking daarna toch nog dient voort te zetten. Om dit te voorkomen, kan je bijvoorbeeld werken met samenwerkingen met een begin en einde. Indien de samenwerking minder goed verloopt dan eerder verwacht, zal je bij een nieuw project waarschijnlijk anderen gaan betrekken. Een andere optie is om de emotie met professionaliteit te scheiden, wat heel veel van de mens vereist en niet altijd voor eenieder haalbaar is.
Self-Fulfilling Prophecy:
Een gemene benadering om iemand het team/de organisatie uit te werken, is middels de self-Fulfilling prophecy. De kwaliteit van een persoon wordt in twijfel getrokken, zodat die persoon zich gaat verdedigen. Wat er ook gedaan wordt, er blijven vragen komen gericht op de kwaliteit van de medewerker. Doordat er veel tijd gaat zitten in de afhandeling van deze aanvallen, blijft er minder tijd over voor het werk zelf. Als deze werktijd voldoende afneemt, zal uiteindelijk blijken dat de persoon inderdaad de verwachtingen niet kan waarmaken. "Zie je wel, ik wist het dat het niet goed ging." Daar komt bij dat er niet veel personen zijn die energie halen uit aangevallen worden. Deze negativiteit stimuleert de ander andere teams/of organisaties op te zoeken waar samenwerking beter is. Deze methode wordt helaas veel gebruikt, waarbij dit ook vaak onbewust is.
Conclusie:
Als team/organisatie wil je het zo ver niet laten komen. Er is geen win-win scenario voor bovenstaande mogelijke ontwikkelingen. Blijf met elkaar in gesprek, spot tijdig mogelijke knelpunten. Stimuleer teamsucces. Blijf met elkaar in gesprek, spot tijdig mogelijke knelpunten. Stimuleer team succes. blijf met elkaar in verbinding. Escaleer tijdig. Bepaalde gedragingen komen voort uit WIVEA-verwachtingen, waar vervolgens geen aandacht aan wordt gegeven. Zorg voor informatie in tweevoud, zodat jij maar ook anderen altijd tijdig weten wat er kan spelen en daar tijdig op kunnen inhaken. Samen ben je sterker.
Naar: A. Persoonlijk
Naar: B. Team
Naar: D. Gevoel
Gedachte experiment:
De organisatie helden/ inspirators zijn vaak charismatische persoonlijkheden waar anderen tegenop kijken. Personen waar men meer voor willen doen waar men bij wil horen. Het hebben van een of meerdere personen met deze charismatische gave kan van enorme toegevoegde waarde zijn om bv. sneller de teambuilding stappen te doorlopen. Er zijn hele grote voordelen maar ook grote potentiele valkuilen.
Valkuilen
Personen met een grote charisma kunnen bewust of onbewust zijn van deze uitstraling.
Charisma en vaardigheid: Charismatisch (een goed overkomen verbaal en non-verbaal) is nog niet hetzelfde als vaardig
Tips :
Naar: A. Persoonlijk
Naar: B. Team
Gedachte experiment:
Hoe vertel je in de organisatie dat veiligheid een punt van zorg is?
Doe dit niet rechtstreeks tegen de personen bij wie jij je niet veilig voelt, maar laat het informele communicatiesysteem werken (als het niet persoonlijk is waar je het over wilt hebben). Nu kun je denken: sinds wanneer willen wij dat communicatie op deze manier verloopt? Theoretisch gezien willen we dit niet, maar in de praktijk werkt het al wel zo. Als het zo werkt, gebruik het dan.
Wandelgangen: de zender
Stel je hebt ergens een mening over, maar je durft dit niet te uiten omdat de gebruikelijke plaatsen niet veilig aanvoelen (bijvoorbeeld in een overleg waar iedereen luistert en dit eigenlijk aan bod zou moeten komen) of nog erger, je werkt in een organisatie waar mensen soms worden ontslagen of uit hun functie worden gezet zonder duidelijke reden. Als je je niet veilig genoeg voelt om je ideeën in de groep te uiten, is er nog een andere oplossing mogelijk. Hier hebben wij een geweldige tool voor beschikbaar die we vaak gebruiken (met een praktisch nut zo blijkt): de roddel, de wandelganggesprekken. Vertel je inspiratie tegen personen bij wie je je wel veilig voelt en start de wandelganggesprekken. Op die manier, bijvoorbeeld tijdens koffiepauzes, informele gesprekken op de gang of bij het secretariaat, kun jij je verhaal kwijt.
Wandelgangen: de ontvanger
Als manager wil je graag op de hoogte zijn van wat er speelt, wat mensen bezighoudt en hoe dat zich verhoudt tot de eigen werkzaamheden. Hiervoor heb je gesprekken met de direct betrokkenen door langs te gaan en in "formele" overleggen. Aangezien je graag wilt weten of het klopt wat er gezegd wordt, is het fijn als informatie altijd in tweevoud aankomt. Als er twee informatiekanalen zijn met betrekking tot belangrijke informatie, dan weet je dat informatie ook aankomt (als één informatiekanaal niet werkt, kijk dan hoe je dat kunt repareren). Als je maar één informatiekanaal hebt, weet je minder snel dat bepaalde informatie niet aankomt (er is geen tweede kanaal om te checken). De vraag is: waar haal ik een tweede informatiekanaal vandaan? Daarvoor kun je ook de meer informele bronnen gebruiken. Ga in gesprek met collega's bij het koffiezetapparaat, bij het secretariaat, en luister naar wat er kan spelen. Mocht het zo zijn dat er verrassend veel informatie is waar je al veel van afweet of frisse ideeën te vinden zijn, het kan zomaar zijn dat er een persoonlijk veiligheidsprobleem speelt in jouw organisatie. Kijk of jij kan helpen om dit weer te repareren op een formelere informatie-route als het kan of op een informelere route als jij je daar ook minder veilig bij voelt.
Deze uitwerking staat los van zaken waarbij je beter naar je vertrouwenspersoon toe kan gaan.
Naar: Persoonlijke groei
Naar: Team groei
Naar: Implementatiefase 2
Naar: Waterpas (gevoel)
Gedachte experiment:
Waar ben jij met je gedachten vandaag?
Als anderen weten dat je bijvoorbeeld een mindere dag hebt omdat je moeder vannacht naar het ziekenhuis is gegaan (maar alles is als het goed is toch weer oké), dan begrijpen anderen dat je vandaag mogelijk niet zo scherp bent. De verwachtingen voor de dag worden bijgesteld, waardoor je net wat soepeler de dag door kunt komen. Het hoeft niet te betekenen dat alles wat er aan de hand is besproken moet worden (het melden dat er privé iets speelt kan al genoeg zijn). Deze afstemming maakt het werk weer net iets menselijker.
Wat houdt jou bezig?
Op het werk is de gedachte vaak dat alles efficiënt en effectief moet zijn. Geen lange vergaderingen, maar productie maken. Door dit denkpatroon zijn we soms net iets minder menselijk. De mens wordt immers als een resource gezien binnen HRM, of als een productiemiddel bij een "productenbenadering". Voorstellen zoals "ik zal je met rust laten zodat je meer kunt werken" klinken productief, maar maken ons ook weer net iets meer machine. Mijn visie is dat we geen "productiemiddelen" zijn maar mensen. En het is mooi als we ons als mens mogen gedragen, dat geeft meer plezier en versterkt onze gedrevenheid en verantwoordelijkheidsgevoel. Meer aandacht voor de mens kan bijvoorbeeld door bij een weekstart, dagstart, koffiemomentje of een pauze het met elkaar te hebben over de vraag "wat houdt jou bezig?". Deze vraag geeft eenieder de kans om ook eens te vertellen waar hij of zij voornamelijk mee bezig is. Dit kan helpen om werkspanningen te verminderen en verwachtingen van de dag bij te stellen. Het is belangrijk je veilig en vrij te voelen om dit te uiten. zie ook barometer/ thermometer. Zorg er ook voor dat je de tijd hebt om je af en toe net wat minder te voelen. Als je 100% effectief dient bezig te zijn dan kan het niet anders dat er ergens de spanning een keer enorm gaat oplopen als het even wat minder gaat. Er ontstaat een achterstand die niet meer ingehaald kan worden, dat niet helpt i.r.t. je werkplezier.
Naar: Teamgroei
Naar: Waterpas (gevoel)
Gedachte experiment:
De concepten van de "barometer" en "thermometer" in teamoverleggen richten zich op het meten en begrijpen van twee belangrijke aspecten: de werkdruk (barometer) en het welzijn van individuele teamleden (thermometer).
Het meetbaar maken van deze factoren heeft verschillende voordelen:
In het kort, door gebruik te maken van de barometer en thermometer, kunnen teams beter begrijpen hoe ze presteren en kunnen leiders proactief stappen ondernemen om de teamdynamiek te verbeteren en eventuele problemen aan te pakken.
Naar: Team groei
Naar: Waterpas (gevoel)
Gedachte experiment:
Persoonlijke levenservaringen:
Tijdens het leven, gericht op een professionele context, verzamel je een schat aan ervaringen. Dit varieert van positieve tot minder positieve gebeurtenissen. Sommige gebeurtenissen kunnen diep raken en je zult er een tijdje mee worstelen om ze een plaats te geven. Misschien houden ze je zelfs 's nachts wakker. Deze gebeurtenissen, met een begin en een einde, dragen bij aan je levenservaring. De vraag achteraf is: heb je er schade van ondervonden of ben je erdoor gegroeid? Dit is afhankelijk van jouw perspectief. Hebben deze ervaringen je lessen geleerd (zo van: dit nooit meer), of ben je van plan het de volgende keer anders aan te pakken? Voorheen dacht ik dat mensen beschadigd konden raken door ervaringen, maar nu geloof ik dat het (tot op zekere hoogte) ook een kwestie is van hoe we ervaringen verwerken. Ik spreek hier niet over oorlogen of andere extremen, maar meer de werkervaringen. Naar mijn mening, als er onrecht is geschied, heb je de keuze om jezelf als slachtoffer te zien voor korte of lange tijd, of ervoor te kiezen hier niet in te blijven hangen. Dit is niet gemakkelijk en het kan helpen om steun te zoeken bij collega's als je er alleen niet uitkomt. Gebruik je ervaringen als leermomenten voor de toekomst. De volgende keer hoeft het niet zo erg te worden.
Dromen (simulatie module):
Een andere bron van inzicht vind je in je dromen. Als er een situatie is waar je geen vrede mee hebt, is de kans groot dat je hierover gaat dromen. In je dromen probeer je te achterhalen hoe je in de toekomst met deze situatie om kunt gaan. Als dezelfde situatie zich voordoet na zo'n droom, zul je waarschijnlijk anders reageren dan voorheen, omdat je tijdens je dromen al verschillende scenario's hebt doorgenomen. Hierdoor kan het resultaat positiever zijn. Dit proces kunnen we ook overdag toepassen door middel van zelfreflectie en gesprekken met anderen. Jong, naïef en onbezonnen zijn goede eigenschappen om dingen te starten en ervaringen op te doen, maar het kan snel misgaan. Oud, wijs en ervaren zijn daarentegen nuttig om situaties positief te doorlopen, maar minder geschikt om iets nieuws te beginnen, omdat je terughoudend wordt door de obstakels die je voor je ziet.
Naar: Persoonlijke groei
Naar: Implementatie fase 2
Gedachte experiment:
In onze moderne wereld, waar sociale media vaak een schijnbaar perfect leven laten zien, is het belangrijk te realiseren dat iedereen zijn eigen uitdagingen en obstakels kent. Het leven wordt niet bepaald door vlekkeloze momenten, maar juist door hoe we omgaan met de ups en downs. Iedereen heeft zijn eigen set met persoonlijke uitdagingen.
Het erkennen van deze problemen en het een plekje geven is de kunst. Het is normaal om obstakels tegen te komen en het is een uitdaging om ze niet de overhand te laten nemen. Belangrijk is om waar mogelijk te blijven genieten van het leven, zelfs in moeilijkere tijden. Het is menselijk om je soms niet gelukkig te voelen, en dat maakt net zo goed deel uit van het leven als momenten van vreugde. Door pech te ervaren wordt het moment van geluk juist mooier, je weet hoe het ook anders kan zijn.
Streven naar balans betekent evenveel waarderen van minder goede momenten als van positieve. Pech kan op het eerste gezicht alleen maar negativiteit lijken, zoals bijvoorbeeld te laat komen op het werk en ontslagen worden. Maar het is soms moeilijk te zeggen wat er zou zijn gebeurd als je wel op tijd was geweest. Wellicht had je dan juist een bus geraakt en was je in het ziekenhuis beland. Je weet het niet want je was niet eerder je was later. Daar komt bij dat je na dat ontslag wellicht werd aangenomen bij een werkgever die veel meer aandacht voor de mens heeft. Een plek waar je nooit was aangekomen als je niet ontslagen was.
Negatieve ervaringen kunnen dienen als leermomenten en kansen voor persoonlijke groei. Zonder deze uitdagingen en mindere tijden zou het moeilijker zijn om de mooie momenten in het leven te waarderen. Dit principe geldt op persoonlijk niveau, waarbij het leven wordt gezien als een reeks van ervaringen, zowel positief als negatief. Het is de kunst om beide met gelijkmoedigheid te omarmen en ze te zien als integrale aspecten van het menselijk bestaan. Kortom er is niks mis mee om zo af en toe ook minder vrolijk te zijn, een mindere dag te hebben.
Naar: Waterpas (gevoel)
Naar: Implementatie fase 2
Gedachte experiment:
Is het gepast om provocatieve communicatie toe te passen?
Het hangt af van de context en de relatie tussen de gesprekspartners of het gepast is om iets provocerends te zeggen tijdens een gesprek. Het gebruik van meer extreme bewoordingen kan de reactie van de ontvanger beïnvloeden. Door ook de non-verbale signalen te observeren, kun je bepalen of dit gepast is of niet, en dit kan je helpen in het gesprek.
Provocatieve communicatie is een communicatiestijl die gericht is op het uitlokken van een reactie of een verandering in de gesprekspartner. Het maakt gebruik van verrassende of uitdagende uitspraken om de ander aan te zetten tot nadenken, zelfreflectie of actie. Hier zijn enkele belangrijke aspecten van provocatieve communicatie:
Provocatieve communicatie wordt vaak gebruikt in therapeutische settings, coaching, onderwijs en zelfs in marketing en reclame. Het kan effectief zijn omdat het mensen uitdaagt om na te denken over hun overtuigingen en gedragingen op een manier die minder bedreigend aanvoelt dan directe kritiek of confrontatie.
Provocerend praten:
Als de ontvanger van je boodschap afgeleid is of negatief staat tegenover jou, kan het moeilijker zijn om je boodschap over te brengen. De ontvanger kan een gesloten houding aannemen. In zo'n situatie kun je gebruik maken van iets extremere of ludieke bewoordingen die meer lijken op hoe je met vrienden praat. Als er sprake is van een veilige en vertrouwde omgeving, zal dit niet als provocerend worden ervaren, eerder als iets waar de ander ook plezier aan kan beleven. Deze benadering maakt gesprekken luchtiger en draagt bij aan meer werkplezier.
Als de ontvanger minder positief reageert, is dit een signaal om op te letten. Controleer dan of je boodschap wel is overgekomen en pas indien nodig je bewoordingen aan. Hoe positiever de reactie op je bewoordingen, hoe groter de kans dat de ontvanger ontvankelijk is voor je boodschap. Dit kan een extra hulpmiddel zijn, gezien het vaak moeilijk is om non-verbaal gedrag te interpreteren. Als de ontvanger minder positief is, zal hij of zij dit sneller laten merken. Pas je taalgebruik daarom snel aan om echte provocatie te voorkomen. In sommige gevallen kunnen dergelijke gesprekken, als ze op een constructieve manier worden gevoerd, ook energie geven.
Tips:
Door deze tips toe te passen, kun je provocatieve communicatie effectief gebruiken om verandering te stimuleren en de dialoog te bevorderen, terwijl je toch respectvol blijft naar anderen toe.
Naar: Persoonlijke groei
Naar: Waterpas (gevoel)
Gedachte experiment:
Hoe kun je negatieve ervaringen in je voordeel gebruiken?
Als je weet hoe het is als het minder goed gaat, kan je meer genieten op de momenten als het wel goed gaat.
Balans:
Iemand die altijd geluk heeft, zal het geluksgevoel niet ervaren omdat het iets alledaags wordt. Zo werkt dit ook in de balans tussen plezier en pech. Wanneer we pech hebben of iets negatiefs ervaren, is dat flink balen en kunnen we hier (voor langere tijd)flink mee in ons maag zitten. Er is veel aandacht voor, want we willen dit niet. Maar is het mogelijk om dit ook in balans te brengen? Kijk wat je kunt leren van dingen die je niet prettig vindt en waardeer het feit dat er negativiteit is, daardoor leer je juist de leuke dingen meer te waarderen. Een goede balans hierin zorgt ervoor dat je met plezier aan het werk bent. Zie je dat anderen hier ook wel eens mee worstelen geef dan ook eens wat meer complimentjes m.b.t. situaties die wel goed gaan, dat helpt bij het reflecteren. Als er iets tegenzit/ fout gaat, kijk dan of je het na het leermoment ook kunt loslaten, niemand, niets of geen enkele situatie is perfect. Zelf probeer ik de humor te vinden in de pechmomenten, hoe zou een derde persoon hier ook om kunnen lachen? Het levert leuke verhalen op voor feestjes en ik beschouw het als een kunst om te kunnen relativeren. Ik vraag me ook weleens af of pech ook echt pech is. Wellicht heb je juist geluk gehad dat er niet iets veel ergers is gebeurd op dat pechmoment, je weet het niet want er gebeurde iets anders.
Brede rug:
Door je kwetsbaar op te stellen, kun je geraakt worden. Personen die je gaan raken (bv uit eigen belang) maken zichzelf hiermee kenbaar. Aan jou de keuze om deze personen in de toekomst nog toe te laten in jouw wereld of niet. Ik stel mijzelf graag kwetsbaar op. Naast het kwetsbaar zijn maakt mij dit hopelijk ook beter te benaderen, empatischer en menselijker. Werkomgevingen waar personen actief bezig zijn om anderen te beschadigen, zogenaamd uit het belang van de organisatie, en omgevingen waarbij het gedrag van deze personen blijkbaar acceptabel is, wil ik niet voor werken. Als binnen het team kwetsbaarheid mag zal het ook elkaar motivatie, energie en flexibiliteit bieden. Dit is een belangrijke stap binnen de groei naar een sterk team. Iedereen verdient het om menselijk behandeld te worden. De Machiavelli-dieven en -moordenaars en organisaties die zich zodanig opstellen, wil je maar al te graag vermijden. Door het bieden van een brede rug waar menig mes in gepland kan worden, kun je anderen beschermen en helpen op de lange termijn. Geraakt worden wil niet betekenen dat dat je daarmee per definitie beschadigd raakt. De kunst is om daar samen met het team goed mee om te leren gaan, zodat ook dat leidt tot groei en een positievere toekomst.
Naar: Waterpas (gevoel)
Gedachte experiment:
